کمدی ایستاده یا کمدی استندآپ یا استند آپ کمدی نوعی از کمدی است که در آن اجرا کننده بدون وجود دیوار چهارم بصورت مستقیم با شنوندگان صحبت می‌کند.

این کمدی معمولاً توسط یک نفر اجرا می‌شود، در این نمایش کمدین با اجرای سریعی از داستان گویی، لطیفه و شوخی‌های کوتاه و گذرا و بداهه سازی‌هایی که جمع تماشاگران پذیرای آنها باشند به انتقال مضامین می‌پردازد. اجرا کننده معمولاً سرنوشت مسائل و معضلاتی را که بسیار مهم و جدی اجتماع کلی را درگیر خود ساخته به چالش می‌کشد، به این امید که باعث شگفتی و خنده تماشاگران شود و مشکلات اجتماع را با لبخند تبدیل به آرامش کند.

این نوع ژانر برای اولین بار به شکل کارنوال‌های کوچک موزیکال بین سده‌های ۱۸ و ۱۹ در انگلستان بوجود آمد و پس از آن به روسیه و آمریکا رفت.

از جمله هنرمندانی که اجرای استندآپ کمدی داشته‌اند می‌توان به جیم کری، مستر بین و رابین ویلیامز و... اشاره نمود و در داخل ایران قبل از انقلاب ۱۳۵۷ نورمن ویزدوم کمدین مشهور چند بار درکاباره شکوفه اجرای استند آپ کمدی داشته است و اما توسط هنرمندان ایرانی در قالب لطیفه و تقلید صدا توسط اشخاصی چون سید کریم برادران تقدسی و برادران طلایی تجربه شد و بشکل فنی و حرفه‌ای و مطابق با تعریف آن منوچهر نوذری و علی تابش از اولین کسانی بودند که اجرای استندآپ کمدی داشتند و پس از انقلاب ۱۳۵۷ نیز حمید ماهی صفت در قالب لطیفه و تقلید صدا و در سال ۱۳۹۰ به بعد بشکل فنی و مطابق با تعریف آن توسط امیر کربلایی زاده اجرا گردید.